Rozumiem

Mam przyjaciela, kolegę z klasy i trudno mi się z nim porozumieć. Czy powinienem traktować go inaczej? Czy on chce się zaprzyjaźnić? Czy lubi się bawić? Te i wiele więcej pytań może pojawić się, gdy spotkasz osobę z ASD. Zobaczmy, jakie wątpliwości powstają i jak możemy pomóc.

• Czy rozumiesz co mówię? Oczywiście, podejdź i mów powoli, krótkimi zwrotami. Jeśli dodasz gesty, wszystko będzie łatwiejsze. Nie poddawaj się i nie spiesz się.

• Pobawisz się ze mną? Tak, jak wszystkie dzieci, ja też lubię się bawić. Pobawmy się, zagrajmy w grę z z prostymi zasadami. Powiedz mi, jak dobrze gram, a sprawisz, że poczuję się bardzo szczęśliwy.

• On jest zły, a ja nie wiem co robić. Ważne, żebyś informował go, co zamierzasz zrobić, to daje mu spokój. Jeśli się zdenerwuje, ważne, żebyś uszanował dystans, którego on potrzebuje, ale nie zostawiaj go samego. Jeśli widzisz, że się nie uspokaja, poproś dorosłego o pomoc.

• Dlaczego on się złości, jeżeli nic się nie stało? Napady złości, histerie, lub jakkolwiek chcesz to nazwać, są straszne. Dzieją się, ponieważ jeden lub więcej zmysłów jest przeciążonych albo coś go zdenerwowało. Jeśli wiesz, dlaczego miewa napady złości, łatwiej będzie ich uniknąć. Na przykład, jeśli wiesz, że on boi się balonów, bo nie wie czy nie pękną, powodując wielki hałas i strasząc go, postaraj się ich nie przynosić.

• Czy spodoba mu się to, czego go uczę? Mimo, że on może się wydawać niezainteresowany (np. zabawką, opowiadaniem, książką), chciałby wiedzieć, że go lubić. Dodatkowo, Ty też możesz się czegoś nauczyć. Nie czekaj na niego, sam przejmij inicjatywę, dla niego jest to trudne, nie wie jak to zrobić .

TO, KIM MOGĘ SIĘ STAĆ, NIE WYDARZY SIĘ BEZ TWOJEJ POMOCY.

ZNAM SWOJEGO OBROŃCĘ, JESTEM JEGO PRZYJACIELEM, ZOBACZYMY DOKĄD MOGĘ DOJŚĆ.